کهنترین دشمن پیوندها

با چندش نگاهش

مرا می نگرد مخفیانه

و دارایی ام را  

عشق را

داغی درونم را

با لبخندی مسموم

به سُخره می گیرد

مشتاق پای کوبی

به جشن فسردنها ، گسستنها .

می رقصد ،

نیمه شبها در مقابلم

در تاریک ترین زوایای اتاق خاموشم .

رقص شکارچیان ، قبل از شکار.

می نگرم او را و به تو می اندیشم

دلم قرص میشود .

نگاهم می لرزد مثل دستهایم

اشکها برای لمس تصویرهای زنده در ذهنم

بالا می روند از روی هم

پیشی می گیرند برای دیدن همدم تنهایی هایم

بره ی کوچک خنده یی تلخ

بین گله ی گرگهای گریه رها می شود

تلفیق عجیبیست !  

می خندم و می گریم

به بیهودگی لحظه هایی که بی تو تلف شد

به پرسه ی شبهای سرد سر در گمی

به شنیدن ترانه های بی مصداق عاشقانه

به خیرگی نقشهای دل انگیز

هم آغوشی لیلی و مجنون

نشسته بر میناتورهای ظریف نقاشی

خوب یادم هست که حک شده بود

روی بشقابهای آبی میوه خوری مادر بزرگ

به ساحل نشستنهای نا مفهوم

و شمارش بی وقفه ی موجهایی که

تهی از خیال تو بود

چه شبهایی را که سر به بالین آرامش نهادم

بی دغدغه با تو بودن

چه بی خوابی هایی

که به ضرب قهوه ها ی غلیظ

و رمانهای طولانی ساخته می شد

راستی چرا بیدار می نشستم ؟

پشت پرچین اندیشه ام 

آرامشی پوشالی ساخته بودم 

غوطه ور در غفلت از بلندیهای با شکوه عشق

و اینک

بغض می فشارد

گلوی احساسم را

دوباره

کهنترین دشمن پیوندها

با چندش نگاهش

مرا می نگرد مخفیانه

می ترسم

از تکرار آن روزهای بیهوده و شبهای غفلت بار

حسرت از گذشته و بیم از آینده را

تقسیم میکنم بین روزها و شبهایم

نکند روزی ...

غمگین ترین آواز ها

بهترین مرهم شود دردهایم را ؟

به هرزه های نگاهش

ایستاده در زوایای تاریک اتاق خاموشم

دور باد ! می گویم

از حضورش برچمبره  چرخش ساعت  

ازعقرب زهر آلود عقربه ها باید ترسید

بر می خیزم باتری ساعت دیواری اتاقم را

در می آورم

نمی میرد این ضحاک

فقط به خواب می رود

روزی آیا ...

بیداری او ، خواب مرا آشفته نخواهد کرد ؟

ترس و پرهیز چاره ساز نیست

تـَوَکـَّلتُ عَلی العِشـق

باید صبور بود

صبور ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: